Hoe verzamelen of ‘maken’ kranten het nieuws? Hoe gaat de openbare omroep, die van ons allemaal is, om met objectiviteit? Hoe hebben de commercialisering en de marketinglogica, na de ontzuiling, tot vervlakking geleid? Is er nog een verschil tussen De Standaard en De Morgen of wordt het steeds meer eenheidsworst? Wat met de satirische pers, de betekenis van humor in de samenleving na 9/11? Op welke manier sluipt de politiek correcte zelfcensuur in de redacties van kranten, weekbladen, tv-zenders? Bestaat er nog echt zoiets als vrije meningsuiting, of is die alleen voorbehouden aan het kransje van zogenaamde opiniemakers? Mediakritiek zou an sich eigenlijk overbodig moeten zijn, want de media zijn de zelfverklaarde waakhonden van de democratie. In werkelijkheid moeten we hen zelf heel de tijd in ’t oog houden, die perslui, en hebben wij er een volle dagtaak aan. De waarheid is wat de lichtgelovige lezer/luisteraar/kijker voor waarheid wil kopen, zo lijkt het devies wel.