In de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) vormde de Mauritslinie de zuidelijke begrenzing van de Noordelijke Nederlanden. De grens liep langs de grote rivieren, met name langs de Waal. In de strijd van de Nederlanden om zich van het Spaanse juk te bevrijden werd hier een verdedigingslinie van versterkte steden, schansen, forten en wachttorens aangelegd. Ze waren bedoeld om vijandelijke bewegingen en invasies van de Spanjaarden te verhinderen en plunderaars tegen te houden. Prins Maurits en zijn opvolger Frederik Hendrik keken daarvoor goed naar de strategie van de Romeinen, voor wie de limes ooit de noordelijke begrenzing van hun Rijk vormde. Zowel de Romeinen als de Staatse legers ten tijde van de Opstand gebruikten de rivieren als hun voornaamste bondgenoot.

In opdracht van Stichting Onze Waal gingen de auteurs Rien van den Heuvel en Wim Huijser tussen Schenkenschans en Slot Loevestein op zoek naar een aantal strategische locaties waarin zich het steekspel tussen Oranje en de Spanjaarden ontwikkelde. Plekken met een roerige geschiedenis die zich uitstrekt tot in onze tijd, waarin het water nog steeds een onvoorspelbare factor is en het landschap nog altijd de kernmerken van een strijd in zich draagt. Stichting Onze Waal zet zich in om de Mauritslinie op deze en andere locaties weer zichtbaar en beleefbaar te maken. De stichting wil daarbij vooral meer te weten komen en laten zien over de betekenis van de linie voor de lokale bevolking.