Tot augustus 2014 had Natasja Mom een gelukkig gezin, totdat haar jongste zoon Youri ernstig ziek werd. Hij kreeg de diagnose botkanker, Ewing Sarcoom. Naarmate de tijd verstreek begon haar op te vallen dat het gewone leven voor iedereen weer door gaat en Youri’s naam steeds meer op de achtergrond begon te raken. Hierdoor ontstond de behoefte om een manier te zoeken om Youri’s naam voort te laten bestaan.

Met dit boek wil Natasja Youri’s boodschappen van kracht, moed, doorzettingsvermogen en hoop naar buiten brengen om anderen te inspireren. Ook wil ze rouw bespreekbaar maken. Een speciaal blok is gewijd aan een aantal professionals die de familie bijstonden in deze hevige periode, waardoor het een bijzonder naslagwerk is geworden voor iedereen die te maken krijgt met een levensbedreigende ziekte.

Op het moment dat het boek uitkomt (13-03-2021) is Youri vijf jaar overleden (13-03-2016).
Natasja heeft speciale aandacht in het boek voor de jaren na het overlijden, ze beschrijft ook hoe het gezin dagelijks verder probeert te leven. Er zijn ook professionals bij betrokken om hun leermomenten van Youri door te geven.

Neem ook eens een kijkje op de website van Youri, en bekijk foto’s, filmpjes en handige links.
Ga naar : www.yourimom.nl

Over de auteur
Natasja Mom is 48 jaar, getrouwd met haar lieve man Walter en trotse moeder van drie kinderen, Bryan 18 jaar, Youri 11 jaar en Daisy 12 jaar. A.d.h.v. de ‘updates’ die Natasja verstuurde aan naasten, en de dossiers die ze opvroeg bij de kinderthuiszorg en het Radboud UMC schreef Natasja dit boek in gedachtenis aan haar overleden zoon. Vijf jaar na het overlijden van haar zoon Youri begint zijn naam steeds meer op de achtergrond te raken. De behoefte om Youri’s naam voort te laten bestaan en lotgenoten en mantelzorgers te helpen en steunen d.m.v. deze uitgave is groot. Natasja heeft er bewust voor gekozen om het boek niet te romantiseren, ze wenst een direct en openhartig verhaal neer te zetten, met boodschappen van kracht, moed en doorzettingsvermogen.

Paperpack, 392 pagina’s
Auteur : Natasja Mom
ISBN : 9789491920882

****************

Boekrecensies

Het ontroerende en indrukwekkende verhaal van de kleine man Youri Mom. Vijf jaar geleden maakte hij de reis naar de sterren en eeuwigheid door een gemene ziekte. Hij was amper 11 jaar oud. Zijn moeder Natasja schreef een prachtig boek over hem. Met een diepe zucht en tot tranen geroerd heb ik het gelezen. Youri is de superheld die ik graag had willen ontmoeten… Sinan Can | journalist, programmamaker

Met het boek ́Daar lag/lach je dan ́ heeft Natasja Mom een monument in beeld en woord opgericht voor haar overleden zoontje Youri. En voor het gezin, want dat speelt in dit dramatische verhaal ook een belangrijke rol. Het verhaal is dramatisch ja, kinderen horen hun ouders te overleven, maar Natasja Mom heeft de gebeurtenissen in die paar jaar dat het duurde met een fijn pennetje op weten te schrijven. Vanaf die nog zorgeloze vakantie in de zomer van 2014 tot aan het besef nu dat de pijn nooit overgaat. Blijf zijn naam dus noemen. Youri. Lotgenoten kunnen veel steun aan dit boek ontlenen. Het is ook een boek van liefde. Van de liefde waarmee Youri door familie, school, dorp, NEC, dokters, verpleegkundigen en vele anderen werd omringd. Het leven is soms wreed, mensen zijn vaak lief. Thed Maas | journalist 'de Gelderlander'

“Ik heb nog nooit iemand van Youri’s leeftijd ontmoet die mij zo wist te raken. We hebben veel te weinig van Youri kunnen zien en ik vind het dan ook ontzettend mooi om te lezen dat zijn familie op deze manier zijn korte maar enorm impactvolle leven eer aan doet. Rust in vrede Youri”. Kraantje Pappie | Hiphopartiest

"Voor mensen die zelf een kind aan kanker hebben verloren is het een herkenbaar verhaal, voor anderen laat het zien wat een moeilijke weg deze kinderen en hun ouders en broers en zussen moeten gaan. Steeds heen en weer geworpen tussen hoop en vrees om uiteindelijk toch afscheid van elkaar te moeten nemen. Het is een vreselijk pad." Magazine Nabij - kwartaalblad voor ouders overleden kind (juli 2021 | nr 3)