De welgestelde boerenfamilie Beijen beheert rond 1900 de hoeve Watersnoodt in de Lopikerwaard. Ze leiden een regelmatig leven, zij het met de voortdurende dreiging van overstromingen en de angst voor de toorn van God. Zoon Gieljan Beijen is een stuurse, zwijgzame jongeman, die in opstand komt tegen zijn protestantse opvoeding. Hij weet zich aan zijn domante moeder te ontworstelen en werkt zich op van boer tot dijkgraaf.