“Bijna ongemerkt schoof ze op naar de fase van de beginnende dementie. Het viel ons op dat ze problemen kreeg met het verrichten van handelingen die haar voorheen geen enkele moeite kostten. Toen ze haar koffiezetapparaat niet meer goed snapte, verzon ze een wel heel bijzondere reden waarom ze geen koffie meer zette. Ze mocht, zei ze, van ‘de dokter’ voortaan alleen nog maar lauw water drinken.”

Mantelzorg voor een naaste met dementie. Daar kies je niet voor, het overkomt je. Zo ook Aafke Kelly. Haar moeder begon op 87-jarige leeftijd tekenen van dementie te vertonen. Dit riep veel vragen op: hoe moet ik hiermee omgaan, wat moet er gebeuren, wat staat me te wachten? Na twee jaar thuiszorg en mantelzorg door naasten, werd haar moeder overgeplaatst naar een verzorgingshuis voor dementerenden. Maar Aafkes rol als mantelzorger was nog lang niet uitgespeeld.

Tijdens haar wekelijkse bezoeken aan haar moeder observeerde Aafke niet alleen haar moeders gedrag, maar ook dat van de andere cliënten. Haar waarnemingen tekende ze op in herkenbare anekdotes en treffende portretten. Die vulde ze aan met wetenschappelijke literatuur over dementie en de ziekte van Alzheimer. Zo ontstond het boek dat zij graag had willen lezen als beginnend mantelzorger van een naaste met dementie.

Over de auteur
Aafke Kelly (1948) was 18 jaar werkzaam in het onderwijs, onder andere als docent Engels, en 30 jaar actief als beeldend kunstenaar. In 2018 studeerde ze cum laude af als cultuurwetenschapper (MA) aan de Open Universiteit.