Een banier waar geen smet op rust

In 1938 richtte een klein groepje revolutionairen onder leiding van Leon Trotski in Parijs de Vierde Internationale op. Zij keerden zich af van de tandeloze sociaaldemocraten en totalitaire stalinisten en boden het proletariaat in plaats daarvan ‘een banier waar geen smet op rust.’ Het ging hen om een waarlijk revolutionair en democratisch socialisme. Sindsdien vochten Trotski’s aanhangers in Spanje tegen Franco, ze gingen in het verzet en boden zelfs in de jaren vijftig nog illegale hulp aan het Algerijns bevrijdingsfront. In de jaren zestig vond een nieuwe groep jongeren hun weg tot de Vierde Internationale. Zij richtten de Socialistiese Arbeiderspartij op en probeerden met man en macht om deze partij tot een succes te maken. Wie waren deze trotskisten? Wat waren hun drijfveren en wat hebben zij betekend voor Nederlands links? Dit boek reconstrueert de geschiedenis van een vergeten politieke stroming. Aan de hand van archiefmateriaal, kranten en interviews ontstaat niet alleen een beeld van de beweging, maar ook van de activisten: hun dromen, verwachtingen en teleurstellingen. De naoorlogse geschiedenis van de Nederlandse trotskisten - moedig in de marge - eindelijk opgetekend. Dennis Bos, auteur van Bloed en barricaden. De Parijse Commune herdacht