Het voelde gek zo zonder rok. Het enige waar ze tegenaan kon schoppen was degene die dom genoeg was voor haar voeten te lopen. Met haar zware legerlaarzen zou ze die nog een flinke trap kunnen verkopen ook. “Je zou beter een soldatenkleed kunnen dragen,” spookten de woorden van haar vroegere werkgever door haar hoofd. Gekleed en wel in soldatenkleed stond ze deze ochtend zowaar paraat. De naam “Maria van Antwerpen” had ze achter zich gelaten. Die naam bracht alleen maar verwachtingen met zich mee die ze niet waar kon maken. Vanaf vandaag was ze Jan van Ant. “De held van Breda” vertelt het verhaal van Jan van Ant: geen vrouw in mannenkleren, maar een man in een vrouwenlichaam. Iets wat modern klinkt, maar al veel langer bestaat.