Het begint allemaal met een ‘moetje’ in 1995. Heao's, sociale akademies, fysiotherapieen docentenopteidingen worden tot een huwelijk gedwongen. Ze moeten met elkaar verder onder de paraplu van Hogeschool van Utrecht. Dat is die eerste jaren niet eenvoudig. leder instituut wil z'n eigen sfeer en identiteit behouden en zet de hakken in het zand. Nu 25 jaar later, zitten economen bij journalisten, zorgen minoren voor kruisbestuiving tussen oplei= dingen en studenten en heeft het hbo-onderzoek een grote vlucht genomen na de komst van lectoren en kenniscentra. De Hogeschool van Utrecht wordt Hogeschool Utrecht in 2005. Langzamerhand vervagen de sentimenten over het Schooltje voor de Journalistiek aan de Ravellaan, kloppen Horstharten voor Utrecht en Amersfoort en drinken studenten van verschillende opleidingen ‘s middags vanaf vier uur hun biertje in de sciencecafé's in de onderwijsgebouwen.

Wie, zoals wij hebben gedaan, de geschiedenis van deze jonge hogeschool bestudeert, ziet dat het een geschiedenis van snelle verandering is. Misschien is dat onlosmakelijk verbonden met nieuw onderwijsbeleid van een nieuwe minister van een andere signatuur, krimpende en groeiende economie, globalisering en toenemende internationalisering en digitalisering. Die veranderingen gaan zo snel, dat we nu vaak horen dat we niet weten waartoe we studenten opleiden. Bestaan hun beroepen over twintig jaar nog wel?

Maar we zien ook in onze zoektocht naar de 2 geschiedenis van de HU, dat veel hetzelfde is gebleven: docenten geven nog steeds les in lokalen, studenten vinden nog steeds moeilijk een kamer in Utrecht. Ook twintig jaar geleden gaven studenten aan stress te hebben van de studie en in De Uithof (nu Utrecht Science Park) kun je na tienen nog steeds een kanonskogel afschieten. In Altijd Onderweg, beschrijven we de wegen die de HU heeft ingeslagen, laten we eerstejaars aan het woord, geven we via gebouwen en architectuur ook een kijk op de onderwijsvisie, vertellen docenten over hun veranderde rol en nemen we de snelle ontwikkeling van het hbo-onderzoek in een steeds kleurrijker wordende school onder de loep. Vlak voor de afronding van het boek werd Nederland getroffen door het coronavirus. Vanaf 12 maart 2020 lag het hele land plat. Alle evenementen werden tot 1 september afgelast. De hogeschool sloot ook die dag de deuren. Studenten en personeel werkten thuis en hadden contact op afstand. Binnen twee weken werden colleges online gegeven, hadden docenten via Teams, Zoom of Skype contact met hun studenten. Toetsen bleek wat ingewikkelder, het bindend studieadvies verviel dit jaar. Janny Ruardy, Monica Smits, Marc Janssen, Bente Schreurs, Alex Beishuizen