Eens vertrouwen aanwezig, brengt de wind je waar je moet zijn. Als een systeemdiagnosticus spiegelt een mens met autisme de nodige voorwaarden om een inclusieve samenleving te bereiken. Zijn visie rond inclusie is als een stroming, een isme, waarin de eigen levensopdracht ontrolt en heel fluïde overgaat in zijn maatschappelijke rol. Daarin nodigt hij zijn medemens uit tot introspectie. Daarin begeleidt hij hem in een nieuwe axiale periode waarin de mensheid is beland. Zonder een krachtige verankering van zijn zelfbewustzijn en zijn identiteit kan hij zijn rol als gids niet aanvatten. Systeemuitval op school of in een professionele situatie doet hem die drempel overgaan. Dubbele reflecties over het zelf en de wereld zullen een aanvankelijk ongelijke levensstart naar een kantelmoment toe brengen. Een moment waarop de vele confronterende ontmoetingen inspiraties worden, die uiteindelijk leiden naar dat ene universele doel: van betekenis mogen zijn. Inge Lemke studeerde biologische wetenschappen aan de KU Leuven. Ze was lerares aan middelbare scholen en in het buitengewoon/speciaal onderwijs. Nu werkt ze rond haar project Autinteger, waarin sensibilisering over nieuwe benaderingsvormen van autisme en het ijveren voor de rechten van mensen met autisme centraal staan. Ze werd laat gediagnosticeerd met autisme. Dat deed haar begrijpen waarom ze met een hoog compenserend vermogen begrippen zoals ‘normaal’ en ‘ontwikkeling’ ter discussie stelt. Haar leerlingen boden als leermeesters antwoorden, en de liefde voor de biologie vormde een krachtig fundament.