Toegezongen worden door Ramses Shaffy en een Joods broodje eten met Marc Chagall. Bij Ina Hobbelink-Doorduin (Naaldwijk, 1936) maakt het buitengewone vanzelfsprekend deel uit van het alledaagse. In Wat mij toevalt, omarm ik schrijft ze met aanstekelijk enthousiasme over haar opmerkelijke leven. Over haar jeugd in Zuid-Afrika en het Westland tijdens en na de Tweede Wereldoorlog, haar jaren als vertegenwoordiger in speelgoed, als sociotherapeut in een tbs-kliniek en ten slotte als zelfstandig psychotherapeut in Epe. En over de diepe band met haar vrijzinnig-socialistische moeder. Zelf heeft ze geen biologische kinderen, maar ze voelt zich 'moeder van velen'. Vrijmoedig vertelt ze over de mannen in haar leven, onder wie de kunstenaar Hans Morselt, de arts Kees Sikkema en haar grote liefde Rob Hobbelink, met wie ze woonde op een landgoed op de Veluwe en in een vervallen palazzo in Venetië. Ook lezen we over haar vriendschap met de psychotherapeut en zenmeester Karlfried Graf Dürckheim en zijn betekenis voor haar als leermeester en vaderfiguur. Als beoefenaar van zenmeditatie, soefidansen, tao-yoga en qi gong is ze overtuigd van de wisselwerking tussen lichaam en geest en van de noodzaak van evenwicht tussen de oosterse en westerse levenshouding. De autobiografie van Ina Hobbelink-Doorduin getuigt van openheid, betrokkenheid bij anderen en bovenal grote levensmoed.