Op 24 oktober 2012 kondigde Ford de sluiting aan van de vestiging in Genk. Die beslissing viel dag op dag 50 jaar na de eerstesteenlegging. De sluiting lijkt het einde van de spectaculaire economische groei in Vlaanderen, geruime tijd een van de rijkste regio's ter wereld. De welvaartsstaat werd tijdens die economische boom geboren en de overheid, bedrijven, banken én burgers staken zich een halve eeuw lang in de schulden. De nieuwste generatie Vlamingen klampt zich meer dan ooit vast aan de voorspoed van het verleden. Na meer dan 40 jaar journalistiek maakt Dirk Tieleman in De durvers van de jaren 60 een balans op van 50 jaar Vlaamse welvaartsstaat met enkele bevoorrechte kroongetuigen, onder wie kernfiguur Louis Croonen, die mee aan de wieg stond van Ford Genk. Andere getuigen zijn Humogoeroe Guy Mortier, Fortisboegbeeld Kathleen Steel en HR-expert Jan Denys, die elk vanuit hun eigen wereld hun licht laten schijnen op Vlaanderen toen en nu. Ook aan het woord is gewezen CVP-minister Luc Dhoore, die voor het eerst on the record mee schuldig pleit voor de crisissen die volgden op de jaren van overvloed. Want bij het begin van de jaren 70 waren er de eerste tekenen van verval: de koolmijnen en staalfabrieken gingen dicht, de textielindustrie week uit naar goedkopere landen en de autoassemblage werd in vraag gesteld. Terwijl Louis Croonen Ford mee naar Genk bracht, toont De durvers van de jaren 60 aan hoe Vlaamse politici, bankiers en vakbonden mee een klimaat creëerden waardoor de autoreus wel uit Genk weg móést trekken. Van Dirk Tieleman verschenen eerder Iran. De derde revolutie (2009), Operatie Kelk (2011) en Wij willen ons land terug. Leven in Afghanistan (2011)