In 1994 werd een miljoen mensen vermoord in Rwanda. De genocide op Tutsi's schokte de wereld, maar niemand greep in, men keek toe. Pas later kwam de hulp op gang. Die ging niet naar de slachtoffers, maar naar 'het andere' Rwanda: de twee miljoen Hutu-vluchtelingen die naar de buurlanden waren getrokken uit vrees voor wraak. Zij bereidden zich voor op terugkeer om Rwanda gewapenderhand te bezetten. Maar dit was niet het enige conflict dat Centraal-Afrika teisterde. Tegelijkertijd woedden burgeroorlogen in Zaïre, het latere Congo, en Burundi. De strijd duurde jaren en al die tijd hebben verschillende landen samen geprobeerd via politieke onderhandelingen, bemiddeling, humanitaire hulp, wederopbouw, ontwikkelingshulp en juridische assistentie de conflicten te verminderen. Helaas was er vaak te weinig hulp of kwam de hulp te laat. Nederland was intensief bij deze inspanningen betrokken. In dit boek beschrijft Jan Pronk de gebeurtenissen vanuit zijn persoonlijke ervaringen. Auteur Jan Pronk (1940) was minister voor Ontwikkelingssamenwerking in de kabinetten Den Uyl, Lubbers III en Kok I en minister van VROM in het kabinet Kok II. Daarnaast was hij adjunctsecretaris-generaal van de UNCTAD, speciaal VN-gezant voor duurzame ontwikkeling en speciaal VN-gezant in Soedan. Daarnaast is hij als emeritus professor Theory and Practice of International Development verbonden aan het Institute for Social Studies in Den Haag.