'Fernand' (1874) gaat niet over Fernand. Wel over vier vrouwen, die een sterke invloed op deze gevoelige jongeman hebben. Of ze nu dominant of zacht van karakter zijn, elk van deze vrouwen wil iets van hem.

Wat dat is en wie er wint, tekent Melati van Java (1853-1927) in een van haar mooiste Indische romans. Zij was de eerste grote Indische romancière van ons land. Door haar romans en persoonlijkheid genoot ze een nationale bekendheid. Haar roem is nu verbleekt, maar de romans zijn nog altijd vitaal. Leesbaar, meeslepend, emotioneel en met vragen, die actueel zijn gebleven.

In 'Fernand' stelt Melati van Java via de vier Indische vrouwen de kwestie van de vrouwelijke liefde aan de orde. Is het echt vrouwelijk om zichzelf weg te cijferen voor anderen en te hopen dat er nog een stukje van de taart overschiet? Mag een vrouw van het leven nemen wat zij wil hebben? Het waren vragen die Melati met een voorzichtig ¿misschien niet¿ beantwoordde, wat behoorlijk tegendraads was. Het idee dat het ook de man kon wezen die genoegen moest nemen met het kleinste taartpuntje, is impliciet in de roman aanwezig. In geen enkele herenroman van toen verscheen dat denkbeeld. Voor de gemiddelde man is het ook in deze tijd een moeilijk verteerbare gedachte. Wat wil de vrouw? Kan de man daar wel tegen?

Vilan van de Loo is neerlandica. Van haar hand verschenen verschillende publicaties over Indië, vrouwengeschiedenis, literatuur en boksen. Ze schrijft boeken op verzoek.
Eerder verscheen bij KIT Publishers 'Indië ongekuist. Liefde, lust en hartzeer in de Nederlands-Indische letteren'. Momenteel werkt ze aan een proefschrift over Melati van Java.