Na een leven als zeeman op Oost-Indiëvaarders en als suikerondernemer op Java, verscheen Isaäc Fransen van de Putte in 1862 op het Binnenhof. Binnen een jaar was deze selfmade man minister van Koloniën – heel bijzonder voor iemand die zich pas twee jaar daarvoor weer in Nederland had gevestigd en geen afgeronde opleiding of politieke ervaring had. Hij onderscheidde zich tijdens zijn optreden in de Kamer, waar hij Thorbecke op geheel eigen wijze van repliek diende. De vader van de grondwet wist hier geen raad mee en trok zich terug uit de politiek. Zo maakte Van de Putte de weg vrij voor een jonge generatie liberalen. Daarnaast was de ontmanteling van het cultuurstelsel voor een groot deel aan hem te danken. Van de Putte schiep een moderne economische koloniale ordening, die tot doel had de inheemse bevolking voor het gouvernement te winnen én Indië voor Nederland te behouden. I.D. Fransen van de Putte (1822-1902). Het leven van een selfmade politicus beschrijft het onstuimige en succesvolle leven van deze eerste Zeeuwse premier – die Nederland tijdens zijn tweede ministerschap door de Atjeh-oorlog heen trachtte te slepen.