In een nooit eerder ondernomen en fascinerende studie beschrijft Eginhard Meijering het proces van ontkerstening van het Nederlandse parlement. Dat proces is natuurlijk ook een afspiegeling van de deconfessionalisering van de maatschappij als geheel. Debatteren met de bijbel in de hand was gebruikelijk tot aan de jaren zestig van de vorige eeuw. God en openbaring waren eerder de norm dan de uitzondering. In alle belangrijke kwesties waarover de gemoederen hoog opliepen, van de spoorwegstaking in 1903 tot het toetreden van socialisten in de regering van 1939, van het gezantschap bij het Vaticaan in 1925 tot het Bisschoppelijk Mandement van 1954, van het ontbreken van de zegenbede in de troonrede in 1973 tot het aantreden van het Paarse kabinet in 1994: Meijering laat zien dat de bijbel steevast op tafel kwam en als leidraad gold voor veel parlementariërs. En hoe is dan nu die bijbel een houvast voor bijvoorbeeld het cda? Hoe God verdween uit de Tweede Kamer is een onthullend boek over de eigenlijk geruisloze verdwijning van de christelijke politiek althans de politiek die zich bij voortduring beriep op de bijbel.