Ik staar naar de muur, waar ik “Leven=” op heb geschreven, in het rood. Als er iemand is die antwoord heeft op deze vraag dan ben ik het wel. Er is zoveel wat ik niet begrijp: waarom Suzanne me heeft verlaten, wie mijn dochtertje heeft ontvoerd, waarom inspecteur Christinson me menéér Jones blijft noemen, terwijl ik proféssor Jones heet. Maar ik begrijp wel wat leven is: DNA dat zich splitst en een lichaam vormt met hersenen, waar verbindingen worden gemaakt en verbroken, zodat ik morgen iemand anders ben dan vandaag. Ik begrijp dat ik mijn dochtertje moet redden. We hebben haar nodig. Jack en Michelle, twee mensen in de bloei van hun lieven, verliezen hun zielsverwant aan een verschrikkelijke ziekte. Op de filmset ontmoeten ze elkaar en de vonk springt over. Niet wetend hoe om te gaan met het schuldgevoel en het gemis, vluchten ze in de rol die ze spelen. Een man en vrouw aan twee uiteinden van een spectrum trachten de kern van het bestaan te doorgronden om zo de mensheid van de ondergang te redden. "Raadselachtig, en soms duizelingwekkend" “Bijzonder intelligent geschreven epos waarbij de cirkel uiteindelijk naadloos sluit...” “Een heel goed debuut..."