“In de huidige samenleving draait het veel om presteren en dat geeft druk. Deze druk zet zich om in een vaak onprettige gemoedsrust zoals onrust en over-spanning in het hele menselijke systeem. Dat hoeft niet. Je kunt je eigen leven prima bewandelen zonder die druk en spanning vanuit de buitenwereld. Je zal daar alleen wel voor naar binnen moeten keren om daar zaken op orde te stellen”. 'Wat nu als ik vrede vind in een kop koffie' is geschreven in de ik-vorm en draait om twee personen: de ik-persoon van waaruit het boek is geschreven en Pien, de mindfulness trainer die de hoofdpersoon begeleidt en ondersteunt in het proces van naar binnen keren. Als lezer word je meegenomen in de reis die de ik-persoon aangaat. Achterhaalde regels, verwachtingen en patronen, die haar 'lastig' vallen, leert zij om te zetten in zaken die zinvol voor haar zijn in de levensfase waarin zij zit. Voor de lezer kan het boek, die langzaam geschreven is en dus makkelijk opneembaar, een warme steun zijn in mogelijke veranderingen die bij de lezer nodig zijn. Het verhaal is dusdanig geschreven dat het de lezer aan het reflecteren zet. Pien is er zowel voor de ik-persoon als gevoelsmatig voor de lezer zelf.