Wanneer Ode twee is, wordt bij hem een tumor in zijn neuskeelholte ontdekt. Het gezin belandt in een achtbaan van negen zware chemokuren, negenentwintig bestralingen, onverschillige artsen en spoedbezoeken aan het ziekenhuis. Ondanks het verdriet en de onrust probeert zijn moeder zo goed mogelijk met de ziekte van Ode om te gaan. In Mevrouw, uw kind wordt nooit meer beter vertelt Marjolein Colenbrander haar verhaal vanaf het moment dat haar kind ziek wordt, tot aan de allerlaatste, allesbepalende uitslag. Zelfspot, hoop, angst, de onbedoelde humor van de harde realiteit en de soms vermakelijke afschildering daarvan maken dit boek tot een universeel verhaal over overleven.