Bij Caligula (37-41) gaat het, zoals bekend, echt mis: «Een van zijn paarden nodigde hij vaak uit bij het diner. Hij zette het dier gouden gerstekorrels voor en bracht een toost uit met wijn in gouden bekers. Hij legde een eed af bij voorspoed en heil van het paard en beloofde zelfs dat hij het tot consul zou laten benoemen.» Caligula’s wreedheid is legendarisch, maar je krijgt er geen hoogte van of de man nu gewoon gestoord was of een wat uit de hand gelopen gevoel voor humor bezat.