Vier Keizers
Onderdeel van de serie Baskerville serie.
Vier Keizers, 24 jaar Romeinse geschiedenis, voor het eerst in Nederlandse vertaling. De Griekse Romein Cassius Dio geeft een scherp en boeiend beeld van een periode waarin het keizerschap gekenmerkt werd door machtsmisbruik, decadentie en bloedvergieten.
Na een voor een 'buitenlander' uiterst succesvol verlopen bestuurlijke carrière zette Cassius Dio (ca. 163-235) zich aan het schrijven van een geschiedenis van Rome. Het was zijn bedoeling zijn tijdgenoten lering te laten trekken uit de geschiedenis, waarbij hij probeerde, in navolging van Thucydides, zo objectief mogelijk de feiten weer te geven.
Tekenend is zijn beschrijving van de keizers van Rome. Cassius Dio was een groot voorstander van het keizerschap, maar oordeelt hard over individuele keizers. Van de vier in deze selectie beschreven keizers kan alleen Claudius zijn goedkeuring wegdragen. Over Tiberius, Caligula en vooral Nero weet hij minder positiefs te vertellen. Caligula en Nero gaven daar ook alle aanleiding toe: de een zou zijn paard tot consul hebben willen benoemen, voerde oorlog tegen de zee en bedreef de liefde met zijn zusters en een zwager, de ander vermoordde zijn moeder en stak Rome in brand.
Dio beschrijft de regeringen van de vier keizers per jaar, net als Tacitus, soms onderbroken door een korte karakterschets. Hij gaat dus anders te werk dan Suetonius, die in Keizers van Rome biografieën van dezelfde keizers schrijft. Vier keizers vormt daarop een welkome aanvulling, maar ook prachtig vergelijkingsmateriaal.
G.H. de Vries is historicus met een bijzondere belangstelling voor de geschiedenis van de eerste eeuw van onze jaartelling. Eerder vertaalde hij twee werken van de joodse filosoof Philo (Pogrom in Alexandrië en Gezantschap naar Caligula, 1999).
Vier Keizers, 24 jaar Romeinse geschiedenis, voor het eerst in Nederlandse vertaling. De Griekse Romein Cassius Dio geeft een scherp en boeiend beeld van een periode waarin het keizerschap gekenmerkt werd door machtsmisbruik, decadentie en bloedvergieten.
Na een voor een 'buitenlander' uiterst succesvol verlopen bestuurlijke carrière zette Cassius Dio (ca. 163-235) zich aan het schrijven van een geschiedenis van Rome. Het was zijn bedoeling zijn tijdgenoten lering te laten trekken uit de geschiedenis, waarbij hij probeerde, in navolging van Thucydides, zo objectief mogelijk de feiten weer te geven.
Tekenend is zijn beschrijving van de keizers van Rome. Cassius Dio was een groot voorstander van het keizerschap, maar oordeelt hard over individuele keizers. Van de vier in deze selectie beschreven keizers kan alleen Claudius zijn goedkeuring wegdragen. Over Tiberius, Caligula en vooral Nero weet hij minder positiefs te vertellen. Caligula en Nero gaven daar ook alle aanleiding toe: de een zou zijn paard tot consul hebben willen benoemen, voerde oorlog tegen de zee en bedreef de liefde met zijn zusters en een zwager, de ander vermoordde zijn moeder en stak Rome in brand.
Dio beschrijft de regeringen van de vier keizers per jaar, net als Tacitus, soms onderbroken door een korte karakterschets. Hij gaat dus anders te werk dan Suetonius, die in Keizers van Rome biografieën van dezelfde keizers schrijft. Vier keizers vormt daarop een welkome aanvulling, maar ook prachtig vergelijkingsmateriaal.
G.H. de Vries is historicus met een bijzondere belangstelling voor de geschiedenis van de eerste eeuw van onze jaartelling. Eerder vertaalde hij twee werken van de joodse filosoof Philo (Pogrom in Alexandrië en Gezantschap naar Caligula, 1999).
Auteur | | Dio Cassius |
Taal | | Nederlands |
Type | | Hardcover |
Categorie | | Literatuur & Romans |