Peter Zwijnenberg wordt op 31 augustus 1937 te Heiloo geboren in een twee-onder-een-kap woning aan de Kennemerstraatweg A452a, alwaar bij de eerste tien jaren van zijn jeugd doorbrengt. Een ondanbs de oorlogsjaren gelukkige, maar niet volbrachte jeugd, waaraan bij sinds de verhuizing naar Amsterdam een blijvend heimwee overhoudt. Ineens staat daar in de vroege ochtend van de 17e april 1947 die grote verhuiswagen voor de deur van A452a, in één klap een einde makend aan de onbezorgde jeugd van een negenjarig jongetje. Zijn poppenkast, schommel, fietsje en ander speelgoed wordt door onbekende handen beetgepakt en ingeladen. Voorbij is het slootjespringen, het kievitseieren rapen, de dagelijkse gang naar de Nicolaas Beets- school en het contact met zijn vriendjes en vriendinnetjes. In augustus 1991 besluit Peter om zijn dierbare jeugdherinneringen voor zijn kinderen en kleindochters op papier te zetten. Pas negen jaar later, in april 2000, wanneer enkele met veel moeite opgespoorde clorpsgenootjes belangstelling voor zijn verhaal tonen, besluit Peter tot een uitgebreidere herdruk van zijn herinneringen. Hij roept de hulp in van de Alkmaarsche Courant’, die in haar zaterdageditie van 13 mei uitvoerig aandacht besteedt aan Peters zoektocht naar vroegere oud- Heilooërs. Een lawine van enthousiaste reacties is het gevolg, waar- op Peter besluit om al die, vaak emotionele jeugdherinneringen van zijn vroegere kameraadjes te gaan publiceren in een viermaal per jaar verschijnend “Rondschrijven Pleiloo”. Peters beofte aan zijn voormalige dorps en klasgenootjes, hun verhalen ooit nog eens in boekvorm
te zullen uitbrengen, wordt met dit boek “Vaders achter het behang” ingelost. Heiloo mag best blij zijn met het initiatief van Peter Zwijnenberg. Zonder zijn niet aflatende ijver om de vele uiteenlopende verhalen van hen die in en rond de tweede wereldoorlog hun jeugd in Heiloo doorbrachten, op papier te zetten, zouden al die kostelijke herinneringen voor altijd in vergetelheid zijn geraakt.