Tot heil der lijdende menschheid

In zijn verslag van de opening van het Beverwijkse Rode Kruis Ziekenhuis door Prins Hendrik der Nederlanden op 21 september 1927, schreef een journalist: "Bverwijk is ongetwijfeld een ziekenhuis rijk geworden, waarop het trots kan zijn (...) Velen kunnen getuigen, dat hier een inrichting tot stand is gebracht, waarin goed en vruchtbaar werk verricht zal kunnen worden, tot heil der lijdende menschheid".

Het ziekenhuis telde in die dagen zevenentwintig bedden en was gelegen in een rustige villawijk in het nog dorpse Beverwijk. In de vijfenzeventig jaar die volgden zouden zowel ziekenhuis als de wereld waarin het lag een stormachtige ontwikkeling door maken: de medische en verpleegkundige kennis en kunde namen een ongekende vlucht, waardoor de zorg voor de patiënt ingrijpend veranderde. Tegelijkertijd drukten de crisis van de jaren dertig, de oorlogsjaren, de wederopbouw in de jaren vijftig en zestig en de bezuinigingen van de jaren zeventig en tachtig hun stempel op de dagelijkse gang van zaken in het ziekenhuis. Tot heil der lijdende menschheid beschrijft hoe het Rode Kruis Ziekenhuis deze veranderingen onderging en wist uit te groeien tot een hoogwaardige medische organisatie met - vooral vanwege het Brandwondencetrum - een internationale bekendheid.