1e dr. Met lit. opg. Scope and content: Geschiedenis van de piano die de Nederlandse schrijver in huis had in zijn periode in Greonterp. Zonder het instrument dat in het werk van Gerard Reve de boventoon voert bij naam te noemen zal duidelijk zijn dat er voor de piano geen erg grote plaats is ingeruimd. Opmerkelijk genoeg blijkt dit in de zeer bescheiden behuizing in Greonterp wel het geval te zijn geweest. Hoe de piano daar kwam, wat hij er deed en hoe hij via de Boontjes in Nijland kwam, dat is het onderwerp van deze REVERIE. 'Petite histoire?' Misschien. Maar de manier waarop Henk de Jonge ons deelgenoot maakt van de ontdekking en de geschiedenis van de piano is tegelijkertijd zo informatief en ontwapenend persoonlijk dat de aandacht niet slechts wordt getrokken maar ook wordt vastgehouden. Frisia non cantat heette het, maar de compositie van deze oprechte liefhebber is meeslepend geworden, deels door de verrassende bijdragen aan de Reve-biografie, deels ook door het volstrekt eigen geluid van de vertolker. 'De piano is een instrument om treurige muziek te maken,' schrijft Reve. Onder de handen van Henk de Jonge is Reve's piano ook een instrument geworden dat een onverwachte blik biedt op het werk en leven van de grote schrijver. Maar dat zelfs de kleinste ondertoontjes hierbij aanslaan en geen losse feitjes blijven is te danken aan de wijze waarop de toetsen worden beroerd.