Voor de totstandkoming van dit boek moet ik u eerst iets vertellen over mijn persoonlijke geschiedenis.

Ik kom uit een gezin van drie kinderen. Ik heb nog twee oudere broers. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik drie jaar oud was. Mijn broers bleven bij mijn vader wonen en ik werd toegewezen aan mijn moeder die het huis verliet en mij meenam.

Ik woonde daarna met mijn moeder bij vrienden van haar in huis. Hoewel ik nog heel klein was, kan ik me nog veel herinneren van die tijd, waarschijnlijk omdat deze periode veel invloed op mij heeft gehad. Ik voelde me heel vaak alleen en ik miste mijn broers en vooral mijn vader heel erg.

Mijn moeder ging in die periode vaak weg en liet mij achter in dat huis. Ik had daar een opklapbedje waarop ik ging zitten wachten tot zij terugkwam. Ik deed de gordijnen dicht en wachtte in het pikkedonker. Twee jaar later zijn mijn ouders hertrouwd en hoewel ze de intentie wel hadden was het geen succesvol huwelijk.

Nu ik terugkijk op hun huwelijk, zie ik dat geen van tweeën had geleerd om, om te gaan met hun gevoelens. Eigenlijk wisten ze niet hoe ze aan gevoelens van liefde een invulling moesten geven. Ze hadden allebei op hun eigen manier een zwaar en moeilijk bestaan achter de rug. Ik denk dat hun intentie om een hecht gezin te vormen er altijd is geweest, maar dat ze het gereedschap misten om daar daadwerkelijk vorm aan te geven.

Voor ons kinderen betekende dit vooral veel verdeeldheid. In de praktijk kwam het erop neer dat ik altijd het gevoel had dat er twee kampen waren. Mijn vader met mijn broers en mijn moeder en ik.

Het zou te ver doorvoeren om in te gaan op de details, maar voor mij is het duidelijk dat mijn jeugd en het ontbreken van de veiligheid en zekerheid, wat juist zo belangrijk is voor opgroeiende kinde

Marieke de Bruijn Marieke de Beuijn (LO10) is docente \erlieskunde en p\choedtama thetapeut. Zij heelt zich middels een opleiding aA bij Elisabeth Kübler-Ross in Amerika gespecialiseerd in rouwen \erliesverwerking. In haar werk als docente traint ze mensen die beroepsmatig te maken hebben met verliezend van anderen. Op therapeutisch niveau begeleidt ze haar cliënten dmv. individuele sessies en of 5-daagse werkweken. Haar werk is erop gericht om de ander in contact te brengen met zijn eigen innerlijke wijsheid en aandacht te geven aan wat het leven uit balans brengt. Zij leert om te gaan met en verantwoordelijkheid te nemen voor eigen gevoelens, gedachten, handelingen en keuzes. Te luisteren naar intuïtie en erop te vertrouwen. In dit (werk)boek geeft ze een helder inzicht in innerlijke processen met betrekking tot geleden verliezen. Er wordt duidelijk gemaakt waarom en hoe we vastlopen in de verwerking van ons verdriet en onze pijn. Tegelijkertijd geeft ze door middel van vragen, oefeningen en opdrachten aan hoe we hier uit kunnen komen. Haar enorme betrokkenheid en open benadering maken dit boek tot een richtwijzer voor een ieder die zijn weg zoekt in deze aspecten van het bestaan. Ook voor leerkrachten en ouders die zich afvragen hoe kinderen te benaderen die een verlies te verwerken hebben, is een helpend hoofdstuk in dit boek te vinden.