Jaarlijks sterven er gemiddeld tussen de 120 en 140 jongeren onder de 25 jaar aan zelfdoding. Bovendien hebben zo'n 3000 jongeren medische hulp nodig na een poging. Hoeveel jongeren daarnaast vertwijfeld aan het spoor staan om toch weer thuiswaarts te keren, of eindeloos piekeren over zelfdoding, weten we niet. Wat we wel weten is dat de dreiging van suïcide een grote wissel trekt op de jongeren zelf, hun ouders, familie, vrienden, klasgenoten en leerkrachten. In het Handboek suïcidaal gedrag bij jongeren wordt uiteengezet waarom en vooral hoe deze jongeren en hun gezinnen behandeld moeten worden. Daarbij steunt het boek op twee belangrijke pijlers: kennis van de suïcidale ontwikkeling bij jongeren en de context van het gezin. Jongeren zijn nog niet volwassen, hun gezinnen spelen (nog) hoofdrollen in hun levens en dat biedt een grotere kans om de hulp te laten slagen. In het boek is de Multidisciplinaire richtlijn diagnostiek en behandeling van suïcidaal gedrag (2012) uitgewerkt specifiek voor hulp aan jongeren onder de 25 jaar. Het is bedoeld voor opleiding en na- en bijscholing van allen die met depressieve suïcidale jongeren te maken hebben.