Le maillot vert. In het Frans klinkt het nog zo veel mooier dan de groene trui. Een pak heroïscher ook. Sinds de invoering ervan in 1953, wonnen in totaal al veertien Belgen minstens één keer het puntenklassement van de Ronde van Frankrijk. Voor sommigen was dat niet meer dan een welgekomen accident de parcours, voor anderen meteen het ultieme hoogtepunt van hun wielercarrière. Eind juli 2015 zal het exact zestig jaar geleden zijn dat met wijlen Stan Ockers voor het eerst een Belgische wielrenner le maillot vert won. In zijn felgroene bandensporen volgde niet minder dan het kruim van de Belgische wielersport. Dertien roemruchte renners. Karakter gekoppeld aan kunde met een stevige kop op. Anders win je nooit de op één na belangrijkste trui van de Tour de France. Rik Van Looy, Willy Planckaert, Eddy Merckx, Walter Godefroot, Herman Vanspringel, Patrick Sercu, Rik Van Linden, Freddy Maertens, Rudy Pevenage, Frank Hoste, Eric Vanderaerden, Eddy Planckaert en Tom Boonen. Zij deden het. Merckx en Maertens in navolging van Ockers zelfs meerdere keren. Auteur Stijn Vanderhaeghe keert met deze dertien topcoureurs terug naar de tijd van toen, hun tijd van groen. Of als wielrennen wiskunde wordt... Stijn Vanderhaeghe (1977) begon zijn journalistieke carrière in 2000. Hij werkte jarenlang voor Het Laatste Nieuws en freelancet momenteel voor diverse tijdschriften. In het voorjaar van 2011 debuteerde hij als schrijver van sportboeken met De Ronde. Sindsdien schreef Vanderhaeghe onder meer boeken over de Olympische Spelen, RSC Anderlecht, de Ronde van Frankrijk, Ivo Van Damme en de Rode Duivels.