Deze dagboekaantekeningen van de Duitse arts Hans Graf von Lehndorff zijn een getuigenis van zijn liefde voor zijn Oost-Pruisische vaderland. Als arts voelde hij zich in de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog verantwoordelijk voor het welzijn van ontelbare zieken en invaliden. Hij overleefde de vier maanden van het beleg van de stad Koningsbergen en na de oorlog bleef Von Lehndorff in Oost-Pruisen om de plaatselijke bevolking bij te staan. Ook schrijft hij over de willekeur en chaos van Poolse en Russische autoriteiten in ziekenhuizen en kampen.