Zesendertig, in de bloei van je leven en dan patsboem ... diagnose borstkanker. Die enorme plek in haar borst blijkt geen klierweefsel te zijn, zoals eerder was gezegd. Het is kanker. Désirée Hairwassers weet meteen: 'Dit betekent een slechte prognose en ik moet knokken om niet dood te gaan. Ik kan niet doodgaan. Ik heb een kind van tweeëneenhalf jaar en zij heeft een mama nodig'. Vanaf dag drie heeft zij geprobeerd zo eerlijk mogelijk te schrijven en dat levert een dagboek op waarbij je soms de tranen in je ogen schieten, maar waarbij óók veel te lachen valt.