Zoals zoveel vrouwen begon Joséa een zwangerschapsdagboek bij te houden toen ze merkte dat ze in verwachting was. Na het overlijden van haar veel te vroeg geboren eerste kindje, hoopte ze dit keer uiteraard op een volledig voldragen zwangerschap. Jannes werd echter al na vijfentwintig weken en twee dagen geboren - ruim vijftien weken te vroeg. Met de hulp van artsen, verpleegkundigen en zijn ouders vocht Jannes voor zijn jonge leventje.
Ook na de bevalling hield Joséa het dagboek bij, zodat Jannes later zou kunnen lezen over het begin van zijn leven. Het werd een indrukwekkend verslag van de strijd die haar zoontje leverde. Maandenlang was het onzeker of hij het zou halen. Joséa schrijft over de twintig lange weken die Jannes in het ziekenhuis lag, over het Ronald McDonald-huis waar zij en haar man tijdelijk woonden, over de reacties en steun van de buitenwereld en over de gevoelens die haar overspoelden.
Het dagboek voor Jannes is een ontroerend verhaal over liefde, wanhoop, twijfels, geloof en de vurige wens dat de kleine Jannes zich door alle problemen heen zou slaan.