Dit boek beschrijft het tragische lot van de zussen Esther en Betje Cohen. Nadat ze eerst vanuit het Gelderse Renkum naar Arnhem en daarna vanuit hun laatste onderduikadres in Doorwerth waren opgejaagd zagen ze geen uitweg meer. Op 20 april 1943 hebben ze zich in de Rijn verdronken, met om hun beider polsen een lint zodat ze eeuwig met elkaar verbonden waren. Bijna 68 jaar lagen ze anoniem naast elkaar op de joodse begraafplaats in Wageningen, waar hun lichamen aanspoelden. Een lint met wanhoop vertelt hun verhaal, zodat we het nooit meer vergeten...