Mijn kankermarathon is het verhaal van een jonge vrouw die op een dag ontdekt dat ze een knobbeltje in haar borst heeft. In no time krijgt ze te horen dat het knobbeltje borstkanker is. Bij de uitdrukking 'vechten tegen kanker' kan zij zich niets voorstellen en ze besluit zo goed mogelijk met de ziekte om te gaan.
Hardlopen speelt een grote rol in haar leven. Het eerste wat zij aan de artsen vraagt na een operatie is wanneer ze weer mag trainen.

Met veel vaart, humor en zelfspot neemt Mirjam Graat de lezer mee in haar kankermarathon. Zij ontdekt een heel andere kant aan de behandeling en rekent af met oud zeer en gedrag dat haar geluk in de weg stond.
Aan de finish gekomen wil zij door dit boek haar belevenissen delen met mensen die in een soortgelijk proces verzeild raken - of dat nu door een ziekte, een burn-out of door iets anders komt. Mirjam gunt alle lezers een 'geluk bij een ongeluk'.

Mirjam Graat (1980) kreeg op 32-jarige leeftijd de diagnose borstkanker. Zij werkte destijds in een bakkerij, maar maakte een switch naar het beroep van verpleegkundige. Deze ommezwaai tijdens haar ziekteproces, haar ervaringen en verworven inzichten beschrijft zij energiek en openhartig in Mijn kankermarathon.
De toon is licht, al zijn de onderwerpen zwaar. De levensechte ziekenhuisdialogen zijn af en toe hilarisch en zeer herkenbaar voor iedereen die wel eens een specialist bezoekt.
Haar eerstvolgende hardloopevenement is de Roparun die elk jaar tijdens het Pinksterweekend plaatsvindt om geld in te zamelen ten bate van de kwaliteit van leven van kankerpatiënten. Mirjam loopt inmiddels voor de vierde keer mee.