Een online wereld vol alternatieve waarheden, politici die regeren via talkshows en persconferenties, marketingmanagers die overal een draai aan geven: we leven in een tijd die wordt gedomineerd door de communicatie. Inhoud is ondergeschikt gemaakt aan vorm, politieke partijen zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden en tegelijkertijd nergens op vast te pinnen, en bij wetenschappers, kunstenaars en schrijvers gaat het niet om wat ze maken of bedenken maar om hoe ze zichzelf weten te profileren en hun waar aan de man brengen.

In zijn profetische pamflet Tegen de communicatie beschrijft de Italiaanse filosoof Mario Perniola hoe de communicatie is doorgedrongen in alle facetten van het moderne leven. Hij stelt een vernietigende diagnose op van de psychische gesteldheid van onze maatschappij waarin alles lijkt te draaien om beeldvorming en vluchtige oppervlakkigheden, waarin niets meer vastligt en alle betekenis is weggezogen. Maar Perniola ziet ook een alternatief waarmee we de dominantie van de communicatie te lijf kunnen gaan en ons overgeven aan wat waarde heeft: verbeelding en verwondering, rituelen en humor.

Mario Perniola (1941-2018) geldt als een van de belangrijkste filosofen van modern Italië. Hij was hoogleraar esthetiek in Rome en publiceerde veelvuldig over literatuur, counterculture, media en posthumanisme. Zijn werk, dat met deze uitgave in Nederland wordt geïntroduceerd, vormt de missing link tussen Umberto Eco en Giorgio Agamben.