In dit boek beschrijft een mijnwerkerszoon, die een andere weg ging dan zijn vader, de ontwikkeling van de mijnstreek in Limburg vanaf het moment - rond 1915 - dat zijn grootvaders naar Limburg kwamen om in de mijnen te gaan werken. Hij doet dit aan de hand van persoonlijke herinneringen en ervaringen.
Een deel van het boek verhaalt over het wonen en opgroeien in een mijnwerkerskolonie, de bijzondere wijk waar de mijnwerkers woonden.
Het boek getuigt van bewondering voor de mijnwerkers die eertijds hun beste krachten gaven en die na de sluiting van de mijnen vaak aan de kant werden geschoven. Opdat zij niet vergeten worden.

De auteur, die in 1939 in Heerlen werd geboren, groeide op in de mijnstreek. Middelbaar onderwijs genoot hij op het Bernardinuscollege in Heerlen. In 1956 ging hij in Utrecht scheikunde studeren.
Van 1981 tot 2004 was hij hoogleraar microbiologie aan de Universiteit van Utrecht en van 2004 tot en met 2006 was hij directeur Instituten Levenswetenschappen van de KNAW.