Alledaagse problemen zijn medische aangelegenheden geworden: geen lusteloosheid en pessimisme maar een depressie, geen druktemaker maar een ADHD-kind, geen verlegen-heid maar een sociale fobie. Voor elk van deze moderne 'ziekten' is er wel een pilletje aan-bevolen. Niet erover praten, maar gewoon slikken is de boodschap. Echter, nooit tevoren slikten we zoveel antidepressieve pillen; nooit tevoren werden zoveel depressies gesignaleerd; nooit tevoren maakten zoveel mensen een einde aan hun leven. Is dit alles toeval of bestaan er toch verbanden? De farmaceutische industrie stelt zich die vraag niet, want zij maakt gigantische winsten vooral op de markt van de psychische problemen. Maar zij kan dit alleen dankzij de medewerking van artsen. Deze worden betaald om onderzoek te doen, dat meestal gunstig uitvalt voor de sponsor. Hoogleraars krijgen flinke sommen om de blijde boodschap te verspreiden. Huisartsen en psychiaters worden met diners en snoepreisjes overtuigd van de superieure werkzaamheid van de nieuwe pillen. Het verbod op publieksreclame voor medicijnen wordt handig omzeild op het internet en pati enverenigingen geven voorlichting over de gepaste medicatie, die toevallig gemaakt wordt door het bedrijf dat als sponsor optreedt... De overheid laat intussen maar begaan want er staan grote economische belangen op het spel.
In dit boek gaan de auteurs tegen de pillencultuur in. Met grondige documentatie en soms schokkende voorbeelden belichten ze de verschillende manieren waarop farmabedrijven de psychiatrie in hun greep houden. Onder het mom van 'objectieve' wetenschap, nascholing of voorlichting weet de industrie haar producten aan de man te brengen. Pati en krijgen daardoor steeds meer pillen voorgeschreven, niet omdat deze de beste oplossing zijn, maar omdat bedrijven er veel marketinggeld aan hebben besteed. Weerwerk tegen deze verontrustende ontwikkeling zou vooral van de artsen zelf moeten komen. Maar de meeste psychiaters en zelfs universitaire instituten zwijgen, omdat ze met cadeaus en sponsoring tot stille handlangers van de farmabedrijven zijn verworden. Deze verziekte toestand vereist een drastische remedie volgens de auteurs: arts en psychiater moeten zich volledig losmaken uit de 'liaison dangereuse' met de farmaceutische industrie. Dat zou niet alleen de geloofwaardigheid van deze beroepsgroepen ten goede komen, maar ook de kwaliteit en betaalbaarheid van de gezondheidszorg. Zowel pati en en artsen als wij allen, belasting-betalers, zullen er wel mee varen.
PROF. DR. WALTER VANDEREYCKEN is hoogleraar psychiatrie aan de Katholieke Universiteit Leuven en werkzaam in de Psychiatrische Kliniek Broeders Alexianen in Tienen. Hij is hoofdredacteur van het tijdschrift PsychoPraxis en auteur van talrijke boeken over psychiatrie, psychotherapie en eetstoornissen.
DRS. RON VAN DETH psycholoog, is eindredacteur van PsychoPraxis en onder andere werkzaam bij het Europees Instituut voor Educatie/De Baak in Driebergen. Samen met Walter Vandereycken schreef hij verschillende boeken op het terrein van de psychiatrie en psychotherapie.