Met
de Tijdopener hadden we Ravian achtergelaten in de straten van Parijs, hij was
weer een kind geworden. We vinden hem nu terug met een peuk in zijn mond, aan
de toog hangend, blut, ongeschoren en verdikt. Tussen de twee momenten, vindt een
ramp plaats, een groot ongeluk in het tijdruimtecontinuüm. Mézières en Christin
vertellen al meer dan vijftig jaar lang verhalen over Ravian en… een echte held
sterft nooit, dus sommige auteurs mogen, met de zegen van de twee makers, hun
eigen avontuur schrijven van Ravian en Laureline. Eén voorwaarde: het moet een
uitzonderlijk album zijn, in alle betekenissen van het woord. En dat is zeker
het geval met dit opus, van de hand van Manu Larcenet, een waanzinnig grappig
en niet te missen album.