Voor alle liefhebbers van het boek Het zwijgen van Maria Zachea!!

Egodocumenten over families in de recente geschiedenis zijn talrijk sinds het succes van Het zwijgen van Maria Zachea, maar De tafel van 13 is wel heel bijzonder: hierin vertellen niet minder dan elf overgebleven gezinsleden ieder op eigen, kenmerkende wijze herinneringen aan hun jeugd. De verschillen zijn haast groter dan de overeenkomsten, en dat maakt het een boeiend scala aan herinneringen. Een groot, calvinistisch, Noord-Hollands plattelandsgezin dat van armoe in de jaren ’50 – ‘toen was geluk heel gewoon’ - naar de latere welvaart klimt. Gezellige saamhorigheid maar ook spanningen, rivaliteit, nostalgie, een gestorven baby, humor en frustratie, het gevecht om aandacht binnen een groot gezin, de onvermijdelijke ‘familiekwestie’, de kijk op seksualiteit en op het geloof, en allesoverkoepelend de sfeer die door alle gezinsleden - oudsten en jongsten, jongens en meisjes – toch weer anders blijkt te zijn ervaren. Extra aandacht is er voor de rol van de in 1997 overleden uiterst markante vader, wiens invloed en eigen ‘familiekwestie’ de levens van de elf kinderen vergaand bepaalden. Ieder heeft ook aan hem zijn allereigenste herinneringen. Een boek dat aanzet tot (gemeenschappelijk) herinneren.

Een perfect cadeau voor broers en/of zussen!
En voor iedereen die maakte dat Het zwijgen van Maria Zachea boek van het jaar werd.


Als er nog ruimte is:

Fragment uit De tafel van 13

...... Gezinnen zijn bedoeld om uit elkaar te vallen....

...Zoals Obelix als baby in de koperen ketel met toverdrank viel, wat zijn verdere leven bepaalde, zo viel ik als baby in een grote groepsdynamiek...