Mensen zijn geen los zand, maar gras. Elk blad is anders en tegelijk zijn ze alle verbonden. Gras is taai en veerkrachtig, het sterft en komt steeds weer terug. De Amerikaanse dichter Walt Whitman gebruikte dit beeld in zijn visioen van de toekomstige democratische samenleving. Bijna twee eeuwen later is Whitmans spirituele kijk op natuur en samenleving onverminderd actueel. In De kracht van gras verbindt Jan-Hendrik Bakker Whitmans denken en dichten met dat van Hannah Arendt en de Europese traditie van het humanisme. De ecologische en democratische crises vragen om een radicale filosofie waarin kosmos, persoon en samenleving één geheel vormen. Dit boek laat de lezer niet alleen kennismaken met de reikwijdte van Whitmans geest, maar zoekt ook naar manieren om met Whitman de toekomst tegemoet te treden.