Op 11 november 2010 werd ons leven opgeschrikt door het plotseling overlijden van Anita. Direct na haar dood heb ik sterk de behoefte gehad om mijn herinneringen kort op te schrijven. In een later stadium ben ik deze losse stukjes gaan herschrijven. Ze vormden de basis voor het boek dat ik nu heb geschreven over mijn leven met Anita. Het boek vertelt mooie verhalen over haar en mij, over ons gezin, onze vrienden en familie. Maar het vertelt ook over die tragische gebeurtenis die ons allemaal nog vers in ons geheugen zit. En over hoe ik uiteindelijk verder leerde leven zonder Anita. Ik heb dit boek door de begeleiding van Ivonne van Akkeren kunnen realiseren.