''Ze komen me halen!'' is de angstige noodkreet van 'de kleine', één van de deelpersoonlijkheden van Mimi Cuyvers. Als Mimi nog een tiener is, weent zij stillekes op haar kamer. Ze weet niet waarom ze weent. Na vele jaren van verdriet en angst komt Mimi er, rond haar veertigste, achter dat er iets ernstigs met haar aan de hand is. Langzaam maar zeker komt zij in haar leven steeds meer puzzelstukjes tegen die een rauwe werkelijkheid onthullen. De onbenoembare wreedheden, die zij heeft moeten ondergaan op 3-jarige leeftijd, komen terug in de vorm van herbelevingen. Vol ongeloof en walging roept zij uit: 'Dit bestaat toch niet?' Maar haar herbelevingen laten zich op termijn niet langer ontkennen. Haar leven is een niet aflatende strijd tussen zich opdringende herbelevingen en 'hier en nu' ervaringen. Een strijd die zij langzaamaan verliest, tot één doel haar nog slechts rest. Getuigenis geven over haar leven na satanisch misbruik. Mimi levert met dit boek een topprestatie. Ze wil het grote taboe rond satanisch misbruik doorbreken. Ze hoopt dat mogelijke slachtoffers en hun hulpverleners hier een boodschap aan hebben.