Met bijzondere creativiteit en in hechte samenwerking met kunstenaars en architecten transformeerde museumdirecteur Willem Sandberg (1897-1984) het Amsterdamse Stedelijk Museum na de Tweede Wereldoorlog tot een dynamisch centrum van moderne en vooral vernieuwende kunst en cultuur.
Sandberg had uitgesproken ideeën over het leiden van een museum van moderne en eigentijdse kunst, over de betekenis van kunst, de omgang met kunstenaars, zijn werk als typografisch ontwerper, maar ook over maatschappelijke verantwoordelijkheid en gemeenschapszin.

Dit boek is gebaseerd op interviews met Sandberg (uit 1971 en 1981) en biedt uit de eerste hand inzicht in kwesties als: waaruit bestaat de taak van een museumdirecteur; hoe functioneert de kunstkritiek; wat is de rol van de kunst en de kunstenaar; hoe ziet de ideale museumarchitectuur eruit.
Veel van Sandbergs opvattingen over deze vraagstukken zijn sprankelend en provocerend.Ze kunnen de huidige discussie erover nieuwe impulsen geven en vooral ook in een historisch perspectief plaatsen.

Daarnaast wordt een treffend tijdsbeeld geschetst in de gesprekken, met boeiende anekdotes waarin kunstenaars en architecten optreden als Piet Mondriaan, Gerrit Rietveld, Picasso, Alexander Calder en Le Corbusier, schrijvers als Gorter en diverse anderen.
Het boek bevat een aantal typografische ontwerpen van Sandbergs hand, een twintigtal nieuwjaarswensen. Een uitgebreid register biedt toegang tot genoemde personen en gebruikte begrippen.