We hebben alles. Behalve tijd. Tijd: een luxeproduct voor gestreste medemensen? Notker Wolf ziet dat geheel anders.
Als abtprimaat is hij contactpersoon voor achthonderd kloosters en 25000 Benedictijnen wereldwijd verspreid over alle continenten. Om al zijn verplichtingen na te komen leidt hij af en toe het leven van een manager met onwaarschijnlijk veel afspraken. Aan de andere kant houdt hij er als monnik een levenstempo op na dat van een geheel andere orde is.

De vraag die vele mensen vandaag de dag bezighoudt, is ook wezenlijk voor Notker Wolf: kun je in de alledaagse stress, te midden van de moderne hectiek nog wel rust vinden? Hoe kun je onder de druk die van buiten op je wordt uitgeoefend nog baas over je eigen tijd zijn?
Ik zou willen zeggen: tijd is kostbaar omdat onze tijd eindig is. Levensduur is, net als ons leven, niet te koop: het is een geschenk. Als we het erover hebben dat we tijd voor elkaar vrijmaken, of als we zeggen dat iets tijd kost, dan geven we daar eigenlijk al mee aan hoe kostbaar onze tijd is.
Een algehele terugkeer naar traagheid is geen wondermiddel. We kunnen ons niet losmaken van het tempo van onze wereld. Er staat ons niets anders te doen dan manieren te zoeken om binnen de tijdsdruk tijd voor onszelf te vinden. Leven heeft tijd nodig. Als ik me geen tijd meer gun, dan is mijn leven weinig meer waard.