''Steeds weer moet ik naar die enkele foto's kijken. Mijn kinderen. En ook heel erg niet meer mijn kinderen.''

Na acht lange jaren van onzekerheid krijgt Marian van Zon plotseling een teken van leven van haar naar Irak ontvoerde kinderen. Ze ziet foto's, er komt contact. Door de telefoon hoort ze de stem van zoon Amar en ze mailt en sms't met dochter Sennah. Ex-man Said, de ontvoerder van haar kinderen, maakt zelfs plannen om met hen naar Nederland te komen. Het is contact waar Marian altijd op is blijven hopen, maar dat haar tegelijk heel erg confronteert en verwart. Haar kinderen zijn in acht jaar veel veranderd. Amar spreekt alleen Arabisch en Sennah is een worstelende puber die lieve mails afwisselt met verwijten aan haar moeder. Langzaam maar zeker put het contact op afstand Marian uit. Moet ze hier wel mee doorgaan of raakt ze zichzelf dan kwijt?
Ontvoerd naar Irak is een openhartig boek over hoop en verwachting, teleurstelling en frustratie en het maken van moeilijke keuzes. Door alles heen overheerst de vurige wens van Marian: Zal ze na al die jaren haar kinderen terugzien?
Marian van Zon schreef eerder het boek ''Gezocht mijn kinderen'', waarin zij openhartig vertelt over de bittere strijd om haar kinderen na hun ontvoering terug te krijgen.