Nooit geschreven brief aan mijn vader is het aangrijpende relaas van het Marokkaanse meisje Karima dat in Nederland opgroeide, door haar vader werd ontvoerd en na twaalf jaar gevangenschap in een dorpje in Marokko haar vrijheid herwon.

Wanneer Karima als kind van Noord-Marokko naar Nederland verhuist, is ze haar vaders oogappel, maar naarmate ze ouder wordt verandert hij in een tiran. Als zijn gedrag onverdraaglijk is geworden en er een stiefmoeder in huis is gekomen, besluit ze van huis weg te lopen. Haar vader ontvoert haar, maar voor ze in Marokko aan land gaan, springt ze weloverwogen overboord. Ze wordt gered en dankzij tussenkomst van haar schoolleiding en medeleerlingen keert ze naar Nederland terug. De rust thuis lijkt weergekeerd.
In datzelfde jaar stemt ze in goed vertrouwen in met een zomervakantie in Marokko. Het worden twaalf jaren van isolement waarin de familie van haar vader haar probeert te breken. Ze put echter kracht uit haar onwrikbare gevoel voor rechtvaardigheid. Uiteindelijk mag ze van haar vader naar Nederland terugkeren, waar ze een studie volgde en haar leven weer opbouwde.

In Nooit geschreven brief aan mijn vader zoekt Karima een verklaring voor de wreedheid en het onrecht die haar ten deel vielen. Ze wijst geen schuldigen aan, maar probeert haar vader en haar Marokkaanse omgeving te begrijpen en zich te verzoenen met de voorbije jaren.

Fenneke Reysoo (1957) schreef dit boek samen met Karima Ouchan (1969). Dr. Fenneke Reysoo is antropologe en doet sinds 1982 onderzoek in Marokko. Zij werkt aan de Katholieke Universiteit te Nijmegen.