Het adagium is doen. Helemaal gaan: een plan, een reis, een film. Bevlogen, bewust onbevangen. Joost Conijn plaatst een poort in de woestijn die automatisch opent. Stijgt op in een zelfgebouwd vliegtuig. Reist met een op hout gestookte houten auto door Rusland tot in de zone van Chernobyl. Filmt een jaar lang zijn buurkinderen aan de rand van de beschaving. Verbetert zijn vliegtuig en stort neer. Fietst door het Marokkaanse Rifgebergte met twee vrienden; ze communiceren met handen en voeten over wat er in de wereld gaande is. Met een onafhankelijke houding beweegt hij zich door het leven en speelt het grote spel van de kunst. Met bravoure, en toch totaal gemeend.lt;brgt;Met teksten van Joost Conijn, A. L. Snijders, Jan Braet, Jellichje Reijnders en Jennifer Allen.lt;brgt;

The motto is: do it. Go for it completely: a plan, a journey. a film. Inspired, deliberately uninhibited. Joost Conijn sets up a gate in the desert that opens automatically. Takes off in a plane that he built himself. Travels through Russia in a wood-powered car made of wood, all the way to the Chernobyl zone. Films the neighbourhood kids for a year, capturing their life on the fringes of society. Improves his plane and then crashes it. Cycles through the Moroccan Rif Mountains with two friends; they use their hands to communicate with one another about whatamp;#8217;s going on in the world. He moves through life with an independent attitude and plays the big game of art. With bravura, and yet totally straight.lt;brgt;With texts by Joost Conijn, A. L. Snijders, Jan Braet, Jellichje Reijnders and Jennifer Allen.

Boek is tweetalig.