In ‘Zien wat blijft’ geeft Ankie Hettema-Pieterse woorden aan wat Joop Mijsbergen in machtige penseelstreken op het doek heeft gezet. Een werkstuk dat voor hem ligt of staat is als een levend wezen, en bij elke aanraking, met elke verfstreek, ziet hij het groeien en veranderen. De thema’s die Mijsbergen tot onderwerp neemt, verbeelden de mythen en legenden van alle eeuwen, en tegelijk stammen ze uit het diepst van de menselijke emotie. Hettema-Pieterse geeft die thema’s in nieuwe woorden weer, soms beknopt, altijd lyrisch. Zij zegt: ‘Waar hij kan, wil Mijsbergen tegenwicht bieden aan de onbalans in het dagelijkse leven van de moderne mens. Beeldende kunst is in zijn leven altijd een belangrijk middel geweest tot werkelijk menselijk contact.’ Wat zijn schilderijen in 2020 ons te zeggen hebben? Mijsbergen: ‘Kijken, aanschouwen; zien en doorzien. Het zijn aspecten van de relatie die je hebt met het leven om je heen en met het kunstwerk voor je neus. Daarom: Kijk, kijk, kijk zelf. Luister, luister opnieuw en blijf luisteren. Lees en verdiep je en je zult een stukje geluk beleven. Je zult troost vinden of ook zelfbevestiging, of een nieuw levensgevoel ervaren. Kunst scheppen zowel als kunst consumeren is geestelijke actie, is menselijk, is verruiming. Wij kunnen niet zonder. Daarom schilder ik, dat is de zin van mijn schildersleven.’