Ank Spronk (Arnhem, 1919) studeerde in 1940 af aan het Genootschap Kunstoefening in Arnhem, richting illustratief. Pas in 1970 kwam zij eraan toe van het geleerde haar beroep te maken. Zij heeft intuïtief een geheel eigen etsstijl ontwikkeld en tot op de dag van vandaag past zij die toe. Haar oeuvre omvat vele honderden etsen, waarin haar drie grote liefdes zijn terug te vinden: katten, landschappen en Rusland. Katten in een bos bij volle maan, tussen de ruïnes, slapend in de avondzon, kijkend naar elkaar of de fietsers in de verte. In haar etsen weet zij een heel eigen sfeer op te roepen in prachtige, ingetogen kleuren met een voorliefde voor Pruisisch blauw en roodbruin. ‘Sprookjesachtig’, ‘paradijselijk’ en ‘geheimzinnig’ zijn termen die regelmatig worden gebruikt om haar werk te typeren.Zij werkt óf heel fijn óf met grotere vlakken. Beide technieken past ze zowel op groot als heel klein formaat toe. Vanwege haar fijne etsen wordt zij wel eens vergeleken met Gustav Doré.
Ank Spronk is lid van de Nederlandse Vereniging voor Ex libris en andere kleingrafiek en vervaardigt regelmatig in opdracht ex librissen.
In het boekje ‘De katten van Ank Spronk’ zijn circa 70 werken uit het kattenoeuvre van Ank Spronk opgenomen: etsen van klein tot groot, eigenzinnige portretten van haar eigen katten, Egyptische prenten en - natuurlijk - een flink aantal ex librissen. Het geeft onder meer een korte beschrijving van haar leven en een uitleg van het etsproces. Tevens is haar verhaal ‘Kattigheden van Micio en Titus’ opgenomen, dat in 1978 bij Pen en Burijn in Ulvenhout verscheen in een gelimiteerde oplage.