Begin december 2001 heeft analist Ron Verbeek (37) een blind date. Hij hoopt dat het Sandra F. (35) is, een aantrekkelijke kraamverpleegster. De volgende avond verdwijnt hij spoorloos. Justitie arresteert Sandra's vriend Max Spaan (57). In zijn auto zit een bloedvlekje van Ron. Eind maart 2002 wordt Rons lichaam in een polderbos gevonden. Hoewel de lijkschouwing uitwijst dat er geen geweld is gebruikt oordeelt de rechtbank dat Max Ron levend heeft begraven en veroordeelt hem tot twintig jaar cel. Max houdt vol dat hij onschuldig is en er zijn onmiskenbare aanwijzingen dat hij gelijk heeft. De zaak Verbeel hoort met de Puttense moordzaak en de Schiedammer parkmoord tot de meest geruchtmakende moordzaken van de afgelopen tien jaar. Dit was geen moord, maar een bizarre samenloop van omstandigheden die justitie verleidde tot een opzienbarend geval van tunnelvisie. Wat is er mis met onze rechtstaat? Het gaat niet om de waarheid, maar om de veroordeling en om die rond te krijgen is alles geoorloofd.