In 1829 reist Ruslands grootste dichter, Alexander Poesjkin, het Russische leger achterna tijdens een veldtocht tegen de Turken. Poesjkin heeft de herinneringen aan deze reis neergelegd in Reis naar Erzurum een verhaal dat algemeen wordt gezien als het begin van het beroemde negentiende eeuwse Russische proza.
Op nuchtere, soms satirische, wijze schildert Poesjkin zijn belevenissen tijdens deze reis; een reis die ook hedendaagse lezers nog zal fascineren. Geschreven in een tijd dat er nog geen vastomlijnde genres bestonden, is dit verhaal een unieke mengeling van literaire, historische en militaire beschrijvingen, gezien door de bril van een begaafd observator. Een reis die overigens niet zonder gevolgen bleef voor Poesjkin... de tsaar ontstak in woede toen hij hoorde dat Poesjkin deze reis, zonder zijn toestemming, had ondernomen!