"St.Maarten is bij uitstek de meest menselijke heilige, want hij immers wist heel goed het evenwicht te bewaren tussen het bedrijven van liefdadigheid en het behoud van eigenbelang. Zo beginnen de historici Theo Stevens en Joh.S.Wijne hun studie over wat vrijmetselaarsloges hebben gedaan voor wat in de Middeleeuwen genoemd werd de ""Werken van bramhartigheid"". In hun inleidende beschouwingen onderkennen zij een eigen belang wanneer er in het hiernamaals een beloning in het vooruitzicht werd gesteld en een eigen belang waarbij de vraag naar de zin van het bestaan een rol speelt."