'Poëtocratie' bevat de ontwikkeling van een twintigste-eeuws dichterschap in het teken van de zwaartekracht. Een poëtocratie bevat gedachten voor een edeler vorm van democratie, in de eerste plaats voor de enkeling, want idealisme is haar vreemd. Quicsilvers inzichten zijn parels uit de oesterschelp die hem beschermde tegen de gemanagede jungle die realiteit heet. Wellicht zal er ooit bij toeval een politieke poëtocratie volgens dichterlijke wetten ontstaan, mits de overgang van gedachte naar verwerkelijking behoedzaam verloopt. Voorlopig blijven paganistische gedachten als hier weergegeven veilig opgeborgen in de onderwereld van de verbeelding van de lezers die zich hoeden voor de hel van de godsdiensten.